Şiir

GÖĞE BAKMA DURAĞI / İkimiz birden sevinebiliriz göğe bakalım/ Şu kaçamak ışıklardan şu şeker kamışlarından/ Bebe dişlerinden güneşlerden yaban otlarından/ Durmadan harcadığım şu gözlerimi al kurtar/ Şu aranıp duran korkak ellerimi tut/ Bu evleri atla bu evleri de bunları da/ Göğe bakalım//// Falanca durağa şimdi geliriz göğe bakalım/ İnecek var deriz otobüs durur ineriz/ Bu karanlık böyle iyi afferin Tanrıya/ Herkes uyusun iyi oluyor hoşlanıyorum/ Hırsızlar polisler açlar toklar uyusun/ Herkes uyusun bir seni uyutmam birde ben uyumam/ Herkes yokken biz oluruz biz uyumıyalım/ Nasıl olsa sarhoşuz nasıl olsa öpüşürüz sokaklarda/ Beni bırak göğe bakalım/// Senin bu ellerinde ne var bilmiyorum göğe bakalım/ Tuttukca güçleniyorum kalabalık oluyorum/ Bu senin eski zaman gözlerin yalnız gibi ağaçlar gibi/ Sularım ısınsın diye bakıyorum ısınıyor/ Seni aldım bu sunturlu yere getirdim/ Sayısız penceren vardı bir bir kapattım/ Bana dönesin diye bir bir kapattım/ Şimdi otobüs gelir biner gideriz/ Dönmiyeceğimiz bir yer beğen başka türlüsü güç/ Bir ellerin bir ellerim yeter belliyelim yetsin/ Seni aldım bana ayırdım durma kendini hatırlat/ Durma kendini hatırlat/ Durma göğe bakalım/ ---Turgut UYAR--

iki güneş geçti bir gece, biraz yağmur yağdı bana , ben biraz yağmura... sevdiğin bir şarkı çaldım radyoda, yarısına ben eşlik ettim, yarısına gözlerim... anlatmak istemiyorum ama ben seni burda çok özledim...

Saçlarını izliyordum uzaktan, kulağının arkasına düşüşü ve burnun, herkesten başkaydı işte... Güldüğü zaman yukarıya bakardı; Yukarı kalkan başın ve gülen gözlerin vardı... Ne güzeldiler sen bilmiyordun... BEN SENİ SEVİYORDUM...

_______________________________________________________________________________________